Sahte gazetecilerin en dikkat çeken yönlerinden biri, hiçbir şekilde kayıtlı bir işletme statüsünde olmamalarıdır. Resmi bir büroları bulunmadığı gibi, devlete vergi ödeme sorumluluğunu da yerine getirmiyorlar. Reklam gelirlerinden büyük kazançlar elde etmelerine rağmen, bu kazançları faturalandırmıyorlar. Sosyal medya hesaplarında paylaştıkları içeriklerle çeşitli işletmelere reklam yapıyor, hatta doğrudan işbirlikleri kuruyorlar, ancak hiçbir yasal yükümlülük altına girmiyorlar.
Sahte gazeteciler, genellikle sosyal medya platformlarını bir gelir kapısı olarak kullanıyor. Yerel işletmelere veya markalara reklam hizmeti sunuyor, ancak bu işlemler hiçbir resmi belgeye dayandırılmıyor. Reklam için aldıkları ücretlerin faturalanmaması, hem devleti vergi gelirinden mahrum bırakıyor hem de haksız rekabet ortamı yaratıyor. Kayıtlı işletmelerin yasal yükümlülüklerini yerine getirmek zorunda olduğu bir ortamda, bu kişiler hiçbir mali sorumluluk taşımadan rahatça hareket ediyor.
Bu durum sadece ekonomik zararlarla sınırlı kalmıyor. Yanlış ve doğrulanmamış haberlerle toplumda bilgi kirliliğine yol açan bu sahte gazeteciler, güvenilir medya ile halk arasındaki ilişkiye de zarar veriyor. İnsanlar, kimin doğru bilgi verdiğini ayırt edemez hale geliyor. Ayrıca bu kişiler, gerçek gazetecilerin emeğini gölgeliyor ve mesleği itibarsızlaştırıyor.
Sahte gazetecilik, yalnızca gazetecilik mesleğinin itibarını zedelemekle kalmıyor, aynı zamanda toplumu bilgi kirliliğine sürüklüyor ve devlete ekonomik zararlar veriyor. Bu durumla mücadele etmek için bireylerin, devletin ve medya kuruluşlarının birlikte hareket etmesi gerekiyor. Gerçek habercilik, halkın doğru bilgiye ulaşmasını sağlayan bir meslek olmaya devam etmelidir. Sahte gazetecilerin yarattığı bu kaos, hem mesleğin hem de toplumun geleceğini tehdit ediyor.