ZIVANADAN ÇIKTILAR

Korkusuz gençler ortaya çıktılar ve yıllardır tek kale oynanan maçı bitirdiler. "Durun, bu maç böyle oynanmaz biz de varız" dediler. Tek kale maç yapmaya alışmış ve beleşten gol atmışların işine gelmedi bu. Maçın çift kale oynanır hale gelmesi, birilerini zıvanadan çıkardı. Delirdiler, çıldırdılar, öfkelendiler... Ne yapacağını bilemez duruma geldiler. Minnacık  beyinlerini  zorladılar ve kendilerince göre önlem almaya çalıştılar. Önce maçın hakemini satın aldılar. Yetmedi, yan hakemleri saflarına çektiler. Olmadı, diğer güçleri de yanlarına aldılar. Heyhat ne yaptılarsa para etmedi. Maç cesur gençler tarafından kazanılıyordu. Gidiş kötüydü. Yılların verdiği rahatlık, rahatsızlığa dönüştü. Ne yaptılarsa, ellerinde patladı. Gidiş her geçen gün hızlandı. Freni patlamış bir kamyon gibi tepe takla  gidiyorlardı. İftira attılar, yalan söylediler. Böyle yapmakla ellerindeki rantı kurtaracaklarını sandılar. Zırvaladılar yaptıkları saçmalıklarla. Dilimizde, "zıvanadan çıkmak" diye bir deyim var. Zıvanadan çıkmak; çok sinirlenmek, öfkelenmek, delirmek, aklını oynatmak, çılgınlaşmak, duygu ve eylemlerini denetleyememek anlamına geliyor. Bu onlara akıl almaz işler yaptırıyor. Önlerine geleni tutukluyorlar. Ülkeyi açık cezaevine dönüştürdüler. Ülkenin gündemi her gün değişiyor. Her gün, bir gözaltı, tutuklama, soruşturmayla uyanıyor halkımız. Elbette, bunlar karşısında yargısını veriyorlar. "Yolcusunuz" diyor, muktedirlere. Hani Musa Eroğlu,  der ya...  "Azrail'in gelir kendi Ne ağa der ne efendi Sayılı günler tükendi Yolun sonu görünüyor" Çatlasalar da patlasalar da Musa Eroğlu'nun türküsü yaşama geçiyor. Yaşamın bir gerçeği vardır ve tarih buna tanıktır. Hiçbir zulüm sonsuza değin sürmez. Nice diktatörler gelip geçtiler,  zulümleriyle beyinlere kazındılar. Gidecekler. Bu gidişin kurtuluşu yok. Gittiklerinde de "zalim" olarak anılacaklar. Tarih onları böyle yazacak. Zıvanadan çıkmak, zırvalamak para etmez bu gidişlerde... "Yolcudur Abbas, bağlasan durmaz".