Seveceksen böyle sev(me)

‘Sevmek’ kavramı ne kadar da anlamlı değil mi ama kime göre ?  Ruhumuza bahşedilen bu eşsiz kavram günümüzde ne kadarda basitleştirilmiş şekilde önümüze sunuluyor değil mi ?  Birini sevmek ne kadar basit geliyor artık değil mi ? Ancak değil , birini sevmek bu kadarda basit değil. Birinin ruhunu , kalbini, gözlerini, yüzündeki her noksanını ezbere bilecek kadar sevmek bu kadar kolay değil … Sevmek sözcüklerle olamaz , sevmek cümlelere dökülemez basit kalır , gerçekten seversen ; onu , ona tarif edemezsin tarif etmeye çalışırken bir şeylerin eksik kaldığını düşünürsün , heyecanlanırsın , ellerin titrer , kalbin hızlanır . İşte sevmeyi hissedince ,aşkı hissedince böyle olur , böyle olmalı … Yüzündeki her noksanı ezberle , onun kendi yüzünde belkide hiç farketmediği şeyleri farket , onu ezberle ve onu ,ona anlat …  Evet konu sadece karşı taraf değil , konu sensin . Eğer gerçekten kendine bir saygın varsa herkesi sevemeyecek kadar bir sınırın olur ,  Bir kere geldiğin bu dünyada kendini en basit aşk , sevgi konularına yakıştırma. Kendini eşsiz olana sakla… Yaşayacaksan romanlara konu olacak şekilde yaşa yada ömür boyu yaşama … Kendi değerini bil ellerinin, gözlerinin kime değdiğini iyi bil. Sözlerini , gözlerini , ruhunu , bedenini , kalbini en eşsiz sevgilere sakla çünkü sen eşsizsin ve kendin gibi eşsiz birine yakış, yakıştır …  Birini sev ama en çokta ruhunu, gözlerini , kalbini ,bakışlarındaki derinliği, saçlarını , saçındaki kıvrımları, ellerini , kokusunu sev… Gözlerindeki irisin katmanlarını sev… İnsan doğası gereği birine bakarken sadece bir gözüne bakabilirmiş ,  Ama siz onun iki gözüne birden bakmayı deneyin , Ve iki gözü arasındaki mesafede kaybolun … Evet sevmek budur kaybolmak , bulunmamak veya aşık olmak … Yaşayacaksan gerçek aşkı ruhunla yaşa… Ya böyle sev yada sevebileme..