KAPATIN GİDİN BELEDİYELERİ

Günümüzde, belediyeler hükümetin ya da Tek Adam Rejiminin başına bela. Öyle bir bela ki, gündemi hep ellerinde tutuyorlar. AKP’nin umulmadık bir şekilde iktidara gelmesi , “Belediye iktidar partisinden olsun, hizmet daha iyi gelir” anlayışı   ilk yerel seçimlerde de kendini göstermişti. 29 Mart 2004 tarihinde yapılan yerel seçimlerde AKP, her yeri bu anlayışın egemen olmasıyla silip süpürmüştü. Gerçi dinci partilerin belediyelerde yer tutması 1994 seçimiyle başlamıştı. 2004 seçimlerinde de bu daha da genişlemiş her taraf AKP belediyelerle donanmıştı. 2004’ten 2024’e kadar AKP’li belediyeler sefa sürdüler. Hatta har vurup harman savurdular. Hepsi de bir derebeyi gibi hüküm sürdüler. Ne hesap soranları vardı ne de denetleyenleri. Alikıran baş kesen gibiydiler. 2004’te kazanan muhalif belediyelere ise kök söktürdü AKP Hükümetleri… Bazı belediye başkanları tuvalete gitseler, sorgulandılar. Neyse, meselemiz bu değil. Türkiye’de ilk belediye örgütü 1855 yılında kurulmuş. İlk belediye başkanı da Pepe Salih Paşa olmuş. Ancak, büyük sıkıntılar yaşanmış. Sistem tam anlamıyla oturmadığı için verim alınamamış. Belediyelerin imdadına, her alanda olduğu gibi Cumhuriyet yetişmiş. Belediyeler, hukuki niteliklere 1930 yılında çıkarılan 1580 sayılı kanunla kavuşmuş. Ondan sonra da sistem tıkır tıkır işlemeye başlamış. Belediyeler yurdun dört bir yanında süper işler yapmışlar. Amacımız, belediyelerin tarihsel gelişimini anlatmak da değil. Amacımız, günümüzde belli kesimlerde sıkıntı yaratan belediyeleri ele almak. 31 Mart 2024 seçimlerinde belediyelerin büyük bölümü el değiştirdi. Türkiye nüfusunun ve ekonomisinin yarısından fazlasına sahip bölgelerde, CHP Belediyeleri sildi süpürdü. Adeta 2004’e benzer bir tablo ortaya çıktı. CHP,  büyük fark atarak Türkiye’nin birinci partisi oldu. AKP ikinciliğe düştü. İşte, sıkıntı böylece başladı. Ankara, İstanbul, Bursa, Adana, Mersin, Uşak, Manisa, Kütahya, Afyon gibi büyük belediyeler hizmet yarışına girdiler. Bolu, Kırşehir, Zonguldak, Giresun, Adıyaman gibi il belediyeleri performanslarının üzerine çıkarak, halkçı belediyecilik örneklerini vermeye başladılar. Belediyelerin hizmete dönük başarılı çalışmaları partinin de ivmesinin yükselmesinde pay sahibi oldu. Daha seçimlerin üzerinden üç beş ay geçmeden,  birilerine birileri, “muhalif belediyeleri silkeleyin” talimatını verdiler. Geçmişten gelen borçlar için CHP’li belediyelere zulüm yapılmaya başlandı. Ancak, CHP’li belediyeler bunun da üstesinden gelince, başka türlü engeller çıkarılma yoluna gidildi. O engeller de başarıyla atlatılınca, işin seyri değişti. CHP’li belediyelere operasyon üzerine operasyon çekildi. Belediye başkanları, bürokratları gözaltına alındı, tutuklandı. Bir yıl bile tahammül edemediler CHP’nin başarısı karşısında. Şimdi, CHP’nin en başarılı belediye başkanları, tutuklular ve hizmet yapmalarının yolu kesilmiş durumda. Bir anlamda, halkın oyuyla alamadıkları belediyelere çöktüler. Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş hakkında açılan soruşturma ise pes dedirtecek cinstendi. Ankara’yı parsel parsel sattığı yine bir AKP’li tarafından açıklanan Melih Gökçek, hakkında 97 dosya varken, kıllarını kıpırdatmayanlar, şimdi Mansur Yavaş’ı hedeflerine koymuş durumdalar. Ankapark denilen ucube yer için 810 milyon doları çöpe atan, Ankara’nın taksi duraklarını, büfelerini zapt eden, imar değişiklikleriyle birilerinin arsalarının değerlendirilmesini ve buralardan da pay almayı sağlayan, oğullarına televizyonlar, spor kulüpleri alan hırsıza tek laf etmeyenler, Mansur Yavaş’ı sorgulamayı kalkıyorlar. Dertleri bellidir. CHP, ilk seçimde cumhurbaşkanlığını da TBMM’nde çoğunluğu da alacaktır. Yapılanların altında yatan neden budur. Hiç uğraşmalarına gerek yoktur bizce. Kapatsınlar gitsinler belediyeleri.  Nasıl olsa, seçimleri kazanan bir CHP, bu kurumları yeniden halka hizmet yapacak duruma getirecektir.