HAYATIN SESSİZ HAMLELERİ

Hayat doğduğumuz günden itibaren çoğu zaman gürültüsüz oynanan bir oyun gibidir değerli dostlar . Kurallarını bilmeden başladığımız, taşlarını tanımadan ilerlediğimiz bir oyun. Kimimiz hızlı kararlar alırken kimimiz bekler Kimimiz ise kaybettiğini fark etmeden devam eder. Ve bazen en sessiz hamle en büyük dönüşümü başlatır hayatımızda. Bugün sizlere hayatın sesiz hamlelerinden bahsetmek istiyorum Bir klinik psikolog olarak gözlemlediğim bir hakikat var tabi kendimce , İnsan kaybettiği şeyin ne olduğunu değil onun neyi temsil ettiğini özlüyor. Bir ilişki, bir hayal, bir zaman dilimi… Gidenin ardından kalan boşluk sadece eksiklik değil aynı zamanda bana göre bir çağrıdır. Çünkü her duraklama içsel bir sesin “yeniden bak” demesidir. Ve her yeniden başlama bir içsel doğuştur. Satranç oyununu hayat ile özdeşleştirip düşündüğümüzde her taş bir anlam taşır. Piyonlar küçük ama kader belirleyici alışkanlıklarımızdır. Her gün aynı saatte uyanmak yada birine “günaydın” demek veya kendimize ayırdığımız o kısa sessizlik… Bunlar görünmez ama güçlü hamlelerdir. Atlar sıra dışı düşüncelerimizdir. Beklenmedik yön değişimleri, hayatın sürprizleri. Kaleler ise güven alanlarımızdır. Bizi korur ama bazen hapseder. Vezir potansiyelimizdir. En güçlü ama en çok risk alan yanımız. Ve şah… Varoluşumuzun özü. Her şey onun etrafında döner. Ama hayat sadece taşlarla oynanmaz. Bazen bir bakış bir suskunluk bir iç çekiş… Bunlar da hamledir bence . Bir kitapta okuduğum bir özlü söz der ki: “En derin hamle görünmeyen niyettir.” Bu söz danışanlarımla yaptığım seanslarda sıkça yankılanır içimde. Çünkü çoğu zaman insanlar ne yaptıklarını değil neden yaptıklarını keşfetmeye çalışırlar. Hayatın en derin telkini şudur “Eksilen seni tamamlamaya çağırır.” Bu söz bilinmeyen bir kaynaktan gelir belki ama bilinen bir hakikati taşır. Çünkü insan eksikliğiyle tamamlanır. Ve her kayıp bir içsel harita çizer. O harita seni kendine götürür. Satrançta kaybettiğin bir taş seni daha dikkatli yapar. Hayatta kaybettiğin bir değer seni daha derin düşündürür ve bazen en büyük kayıp en büyük armağandır. Çünkü seni durdurur, düşündürür, dönüştürür. “Satrançta mat olmak yeniden kurmak için bir çağrıdır.” değilmi ? Bugün yüreğinde bir çağrı varsa lütfen onu dinle. Kaybettiğini düşündüğün şey belki de seni yeniden hayatın içinde var olmanı sağlamak için gitmiştir. Tahtayı yeniden kur. Bu kez kaleni içsel gücünle, vezirini umutla oynat. Çünkü hayat sadece kazananları değil yeniden başlayanları da yazar. Ve unutma değerli dostum .. Hayat satranç gibi değildir sadece. Bazen bir tiyatro sahnesi bazen bir şiir defteri ve bazen bir sessizliktir. Ama her zaman bir öğretidir. Ve bizler bu oyunun hem yazarı hem oyuncusuyuz. Belki de şimdi eksilen taşların sessizliğinde kendi sesini duyma vakti. Çünkü “ SEN ” değerlisin….