Cici bici Kürt beyleri, bayanları, açılım süreciyle ilgili isteklerini yüksek sesle haykırıyorlar.
İstedikçe istiyorlar.
Bu isteklerin bir an önce yerine gelmesini de istiyorlar.
İstiyorlar babam istiyorlar.
Lozan’dan memnun değillermiş.
Sevr gelsin istiyorlar.
Ulus devletten memnun değillermiş, federasyon istiyorlar.
Üniter yapı onlara uymuyormuş, bölünmüşlük istiyorlarmış.
Misakı Millî gitsin, sınırlar değişsin istiyorlarmış.
Atatürk’ü sevmiyorlarmış, Şeyh Said’i isterlermiş…
Atatürk’ün heykellerinden memnun değillermiş, Seyit Rıza’nın heykellerini istiyorlar.
Atatürk’ten kurucu önder olmazmış, Kurucu Önder olarak Bebek Katilini istiyorlar.
Cumhuriyet bir yerlerine batıyormuş, özerklik istiyorlar.
Türkçeyi sevememişler, Kürtçe eğitim dili olsun istiyorlarmış..
Bebek katillerinin dağda rahatları iyi değilmiş, af istiyorlar.
Dünyada, barış güvercini olarak bilinen Mustafa Kemal Atatürk’ün yerine APO barışın öznesi olsun istiyorlar.
Kendileri silah bırakmayı sevmiyorlarmış, korucular silah bıraksın istiyorlar.
Bölgedeki. Zırhlı araçlar uykularını kaçırıyormuş, özel hareket birlikleri çekilsin istiyorlar.
Türklerin milliyetçiliğinden huy kapıyorlarmış, Kürt milliyetçiliğini istiyorlar.
Gabar ve bölgede çıkarılan petrolde hakları olduğunu söyleyip, pay istiyorlarmış.
Anayasa’nın ilk 4 maddesi ile 66.ncı madde değişsin istiyorlarmış…
Türkler, gerçek Kürtleri sevip sarmalarken, bu beyler bayanlar, Türkler ölsün istiyorlarmış…
Uzatmaya gerek yok.
İstedikçe istiyorlarmış.
Çünkü ağa babaları aynen 100 yıl önce olduğu gibi, öyle istiyorlarmış…
Bu istekler karşısında, bize ne düşer “emriniz olur” demekten başka…